زندگی

زندگي چيز چرندي است ! اما انسان اگر تا آنجا كه مي تواند از آن لذت نبرد بايد خيلي ابله باشد.


لبه ی تیغ
سامرست موام

&&&&&&&&&&

افسوس می خورم
 وقتی که خواهرم
در این دروغزار پر از کرکس
 فکر پرنده ای ست
 فکر پرنده ای که ز پرواز مانده است    مصدق

&&&&&&&&&

بخواب ای مهربان ای یار
بخواب ای کشته ی بیدار
 بخواب ای خفته ی گلگون
 بخواب ای غوطه ور در خون
سکوت سرخ خاک تو
 صدای نینوا دارد
 در این دم کرده گورستان
 تگرگ مرگ می بارد
 به سوگ تو در این مقتل
 کدامین مویه و شیون
 سکوت یأس در خانه
 هجوم مرگ در برزن
 تمام سینه ها عریان
 تمام چهره ها خونین
 تمام دست ها خالی
 تمام چشم ها غمگین
 به خاک مسلخ افتادند
در این صحرای خونباران
 برادرها جدا از هم
 پدرها بی پسرهاشان
 تو ای تن خفته ی گمنام
بخواب کنون که بسیاری
 لا لا لا لا ، لا لا لا لا
بخواب آری که بیداری
 در این ویرانه خاک تو
که شد یک باره چون صحرا
به یادت باغ می سازند
 برادرهای فرداها
به سوگ تو در این مقتل
 کدامین مویه و شیون
 سکوت خشم در خانه
 هجوم مرگ در برزن

&&&&&&&&&&